Bij heel veel scholen hangen in deze weken grote letters voor de ramen met daarop de boodschap: Wij missen jullie! Leerkrachten missen de kinderen en kinderen missen hun vriendjes en het gewone ritme van naar school gaan, leren en spelen met elkaar. Een jongetje schreef op een spandoek: Mijn moeder is geen juf! Hoe je als ouders ook je best doet, je bent niet opgeleid als onderwijzer en je geduld wordt soms danig op de proef gesteld. Het schipperen tussen thuiswerken en je kinderen aandacht geven vraagt veel van de gezinnen in deze tijd.
Wij missen jullie! Ook in de geloofsgemeenschap missen wij als pastores de contacten met de gelovigen en met de mensen die onze hulp zoeken. Mensen missen ook de contacten onderling. Zondag bij de Palmpasenviering in de lege Bonifatiuskerk werd dat heel erg gevoeld. Wat is het raar om te praten in het oog van een camera, in plaats van het zien van vele gezichten, vertrouwde bezoekers en nieuwe mensen, oud en jong. Wij missen jullie, wij missen de kinderen met hun Palmpasenstokken en de vreugde van het in processie door de kerk trekken. Wij missen de persoonlijke, pastorale gesprekken bij mensen thuis. We missen het om elkaar een goede zondag te wensen aan het eind van de dienst.
Deze weken zijn een zoektocht naar hoe we contact met elkaar kunnen houden als geloofsgemeenschap. We bellen veel en merken dat ook parochianen onderling veel met elkaar bellen om te weten hoe het gaat. We communiceren in deze tijd ook veel via internet met bezinnende teksten, informatieve filmpjes en praktische informatie. We nodigen internetgebruikers uit om deze informatie zoveel mogelijk te delen met anderen die geen computer of internetverbinding hebben. Gelukkig worden er veel kaartjes gestuurd en bloemetjes bezorgd om een ander blij te maken. Ook het samen bidden zorgt voor verbinding met God en met elkaar. Oude tradities als het bidden van het rozenkransgebed kunnen ons helpen, maar ook nieuwe vormen doen goed. Je kunt een kaarsje aansteken voor iedereen die wel wat kracht kan gebruiken en aan God vragen hem en haar nabij te zijn. Een vast moment op de dag reserveren voor het gebed zorgt ervoor dat het gemakkelijker is om trouw te blijven.
We missen jullie en ik denk dat ook God ons mist, dat ook Hij zoekt naar nieuwe manieren om bij ons te zijn, nu wij niet samen kunnen komen in het kerkgebouw. Alleen al het verlangen naar God is een krachtig gebed. Als u God en geloof mist, of iemand met wie u dat kunt delen, kunt u altijd contact opnemen met de pastores van de parochie. Ook in deze tijd zijn we er voor u.
8 april 2020 (blog2020-07)
Pastor Lysbeth Minnema
